Mijn recensie: Het liefst zou Maura McKnight wegkruipen in een warm holletje en de feestdagen aan zich voorbij laten gaan. Hoewel haar familie en vrienden in Hope’s Crossing het goed bedoelen, kan ze hun medeleven bijna niet verdragen. Er is niets wat haar verdriet na het verlies van haar jongste dochter kan verlichten, al is ze natuurlijk wel erg blij dat Sage, haar andere dochter, met de kerst thuis is. Wat ze alleen nooit had verwacht, is dat Sage uitgerekend de persoon heeft meegebracht die Maura voor haar verborgen had willen houden. Jackson Lange. Sages vader. Maura is stomverbaasd dat Jack, haar jeugdliefde, terug is in Hope’s Crossing. Al die jaren geleden beweerde hij toch dat hij nooit meer een voet in het stadje zou zetten?
Dromen van vroeger speelt zich af in het knusse Hope’s Crossing en volgt Maura McKnight, die rouwt om het verlies van haar jongste dochter. Wanneer haar andere dochter Sage met kerst thuis komt, blijkt ze de vader van Sage, Jackson Lange, Maura’s jeugdliefde meegebracht te hebben, wat oude wonden en onuitgesproken vragen terugbrengt.
RaeAnne Thayne schrijft warm, beeldend en herkenbaar. Ze bouwt scenes op rond kleine dorpse rituelen, familiegesprekken en romantiek. Maura’s rouw staat centraal en wordt realistisch en respectvol uitgewerkt, met momenten van stilte en kleine doorbraken die menselijk aanvoelen. Jackson en Maura krijgen ruimte om hun verleden te reconstrueren en te herwaarderen, wat een zachte romantische lijn oplevert. Hope’s Crossing functioneert bijna als een personage. Buren, vrienden en dagelijkse rituelen geven het verhaal warmte en context.
Het boek heeft een prettig tempo om te lezen en kan doorgaan voor een echte winterse feelgoodroman. De dorpse bijfiguren geven kleur en bieden geloofwaardige steun en conflictlijnen zonder af te leiden van het hoofdconflict.
Dromen van vroeger is een troostrijke, goed geschreven roman over verlies, vergeving en tweede kansen. Het is een mooie winterleestip!