Mijn recensie: Het is 1910 in het Zweedse stadje Karlskrona. Marlene leeft in armoede en ze wordt bovendien door haar omgeving gemeden omdat haar man verantwoordelijk was voor een grote schipbreuk. Ze ontmoet Liv, een bemiddelde vrouw, die in een ongelukkig huwelijk vastzit. Liv raakt gefascineerd door Marlenes gedrevenheid en ze worden hechte vriendinnen.
Als Liv van haar vader een huis in de bossen erft, besluiten de twee vriendinnen hier een opvang van te maken voor vrouwen die hun echtgenoot ontvluchten. Liv en Marlene zetten alles op alles om het huis nieuw leven in te blazen, de rozentuin weer te laten bloeien en vrouwen een zo veilig mogelijke plek te kunnen bieden.
Om hun plan te laten slagen moet Marlene de hulp aanvaarden van Oskar, een journalist. Liv houdt ze nauwlettend in de gaten, want uit deze samenwerking kan nog weleens meer dan alleen een vriendschap ontstaan.
Corina Bomann wist me meteen weer met haar mooie en fijne schrijfwijze mee te nemen in een prachtig verhaal. Het verhaal van Marlene en Liz, die samen komen en wat uitgroeit in een bijzondere vriendschap. Het verhaal dat zich afspeelt in het Zweedse stadje Karlskrona. Je gaat direct al van de vrouwen houden. De één is arm en heeft haar man verloren en de ander is rijk, maar heeft een tiran van een man, waarbij je als lezer de spanning goed voelt. Tussendoor lees je ook het verhaal van Oskar, de journalist, dat al gauw verweven wordt met het verhaal van de vrouwen.
Het verhaal wordt goed en rustig opgebouwd. Het prikkelt zodanig dat je door wilt blijven lezen. Het boek bevat fijne korte hoofdstukken waarbij je al gauw denkt ‘nog eentje dan’ en je zo een eind verder bent in het boek. Het is een aangrijpend verhaal met liefde en vriendschap dat je niet loslaat. Ik heb enorm genoten van dit eerste deel uit de Rozenhaag serie en ik verheug me erop om straks het tweede deel te kunnen gaan lezen.